Carla - AlpacaCare
Ik ben Carla en alpaca's zijn mijn mijn passie en ik doe mijn werk met bezieling. Ik kan me geen leven zonder deze bijzondere, lieve, gevoelige, fascinerende en intelligente dieren voorstellen!
Jaren geleden werd ik na een middag vrijwilliger te zijn geweest, gevraagd om bij een alpacaboerderij te komen werken met 5 alpaca’s waar activiteiten mee gedaan werden. Daarvoor werkte ik zeven jaar met schapen, en kwam uit de reiswereld waar ik als service manager in het buiteland werkte.
Deze combinatie maakte dat de aangeboden functie mij op het lijf geschreven was: kennis en ervaring met dieren en toeristen, marketing en communicatie en het opzetten van activiteiten.
Ik wist niet wat ik moest verwachten van het dier Alpaca, ik dacht dat het een soort groot schaap was. Maar niets was minder waar. Langzamerhand leerde ik het dier steeds beter kennen, leerde ik veel van de eigenaresse en las allerlei documentatie, boeken, volgde podcasts, ik wilde alles weten over deze bijzondere dieren die onder mijn huid kropen. Met veel liefde, rust en geduld, won ik het vertrouwen van de kudde, en werd ik opgenomen in de kudde. Dat gevoel, waarbij iedere alpaca individueel mij toeliet, kan ik niet omschrijven, maar ze lieten het allen om de beurt blijken. Toen ik eenmaal hun vertrouwen had gewonnen, kon ik alles met ze en trainde we ze verder. Ik kwam er achter dat ze oneindig interessant zijn, en zich steeds verder ontwikkelen, en iedere dag leerden de alpaca en ik van elkaar.
De alpaca blijft voor mij iedere dag opnieuw een fascinerend dier. Ook het kuddegedrag, hun eigen taal, zo complex en mooi om te observeren. Er is geen alpaca hetzelfde, en ze zijn geen dag hetzelfde. Het zijn eigenlijk net mensen, kunnen ook humeurig zijn, geen zin hebben in iets, of een akkefietje onderling hebben, of juist heel enthousiast zijn. Alle alpaca’s afzonderlijk hebben ook iets waar ze blij of juist niet blij van worden. Het dier Alpaca en ik, bleken een goede match te zijn; ik kan bij een kudde uitgenodigd worden, en binnen korte tijd zie ik de rangorde, karakter, de problemen in de kudde of bij de alpaca, en mogelijkheden van iedere alpaca. Ik heb een connectie met Alpaca’s zoals ik die niet eerder heb beleefd, en die connectie lijkt wederzijds.
Later kwam ik bij een andere boerderij terecht, met een kudde van 10 alpaca’s. Een kudde met merries en ruintjes gemixt. In de jaren dat ik daar werkte is de kudde uitgegroeid tot 20 alpaca’s en is de kudde gescheiden in een kudde merries en een kudde ruintjes. Ik was zo’n 7 tot 8 uur per dag samen met de kudde, 4 tot 5 dagen per week. Dan bouw je een hele close band op met de dieren. Ik heb ze getraind, verzorgt, activiteiten mee gedaan, nieuwe activiteiten opgezet, gewerkt aan de beleving van de activiteiten, een alpaca-café opgezet waar met de alpaca’s de arrangementen werden gedaan. Ik heb geboortes, ziektes en aandoeningen meegemaakt, maar vooral heel veel geobserveerd en iedere alpaca individueel en als kudde, heel goed leren kennen. Omdat ik ze zo goed kende, kon ik ook alpaca therapie geven aan gasten. En wist precies wanneer er 1 niet goed in zijn vel zat, of hoe ik iedere alpaca individueel happy kon maken en wat hij of zij wel of niet leuk vond om te doen in verband met de activiteiten. Het welzijn van de alpaca’s stond voor mij altijd voorop.
Omdat ik steeds meer nare verhalen las en hoorde over hoe er met alpaca’s wordt omgegaan, de onwetendheid, het onbegrip, wilde ik mijn steentje bij gaan dragen aan het welzijn en bewustwording van alpaca’s in zijn algemeenheid. De nare verhalen raakte me en maakte me verdrietig of boos. Toen ik op een gegeven moment benadert werd om een beginnende alpacahouder te gaan helpen met socialiseren en advies; voelde ik dat dit het steentje was wat ik kon gaan bijdragen aan een beter leven voor de alpaca en meer begrip voor dit fascinerende dier!
Inmiddels is dit mijn werk geworden; het adviseren en trainen van de alpacahouder om meer plezier van hun alpaca’s te krijgen en een gezonde, evenwichtige, happy kudde in zijn weide te hebben. Maar ook om te observeren wat de problemen zijn als er onrust in de kudde is, of bij 1 alpaca in de kudde.
Het is zo mooi om regelmatig tranen bij de alpacahouder te zien als ze voor het eerst hun alpaca’s vast houden en hun wol te voelen, omdat dit hun eerder niet lukte, of na mijn uitleg pas te zien wie ze in hun weide hebben lopen, en waarom ze bepaald gedrag vertonen. Mensen te inspireren in mogelijkheden met hun alpaca’s, of hun angst te zien verliezen bij bepaald alpaca gedrag of bij de verzorging van een alpaca. Ik laat mensen anders naar hun alpaca’s kijken, en laat ze zien wat hun Alpaca taal is en hoe je ze traint.
Het is soms moeilijk om bij een kudde te komen waar de basis zo slecht is, dat de dieren erg gestrest of ongelukkig zijn of over sterfte te horen wat zo eenvoudig voorkomen had kunnen worden. Juist daar ben ik nodig, maar is het soms een weg met veel geduld om de eigenaar te overtuigen, bewust te laten worden. En voor de eigenaar is het soms een hele weg naar nieuwe indeling van de kudde en weides of onderdak en omschakeling van voeding en verzorging. Maar hoe dankbaar ben ik dat dit alles ten goede komt aan de Alpaca's want daar doe ik het in de basis voor: het welzijn van de dieren te verbeteren en alpacahouders meer van hun dieren te laten genieten!
Omdat ik zo intensief observeer en in een korte tijd een connectie met de alpaca’s probeer te maken op locatie, gaat iedere alpaca een beetje in mijn hart zitten. De alpaca's geven in de korte tijd dat ik er ben hun vertrouwen en laten zien wie ze zijn zoals alleen een alpaca kan. Ik hoor altijd graag nadat een training traject is geëindigd; hoe het gaat in de tijd erna. Ook ben ik altijd nog benaderbaar voor vragen nadien.